17^e eeuw: Hollanders, Portugezen, Engelsen en Fransen stichten kolonies in Azië (vooral handelsposten). Deze waren het meest actief in specerijen, koffie, thee en katoen. De bevolking van Azië had hier vrij weinig mee te maken. Zij mochten hun geloof bewaren en hadden nog hun eigen vorsten

19^e eeuw: veranderde het. Een voorbeeld hiervan is Indonesië. In 1789 de VOC werd opgeheven, kwam Indonesië onder de Nederlandse regering te liggen. Vanaf toen Hete ze Nederlands-Indië. Het werd een deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Het bestuur van het Koninkrijk der Nederlanden deed veel aan de economie. De Indonesische boeren moesten een deel van hun koffie, suiker en tabak afgeven aan Nederland.

Terwijl in Nederland alles goed ging, leed de bevolking van Indonesië veel honger. Dit kwam doordat ze hard moesten werken en de Nederlanders alles meenamen. De Nederlandse liberalen vonden dat de Nederlandse ook een kans moesten krijgen. Om te zorgen dat zij een kans kregen werd in 1870 de Agrarische Wet aangenomen. Dit verbeterde een hoop. Nederlandse fabrikanten hadden veel belangstelling voor Aziatische grondstoffen, maar tegelijkertijd probeerden ze ook om hun eigen producten aan de Aziatische bevolking te verkopen. Wat Nederland heeft gedaan hebben eigenlijk ook de Britten (met Brits-Indië) en de Fransen (met Frans Indo-China) gedaan.