De conferentie van Berlijn was tussen november 1884 en februari 1885 en alle belangrijke Europese landen waren aanwezig. Ze stelden regels op, zodat ze Afrika eerlijk konden verdelen onder de landen. De Duitse president Bismarck had alle landen bijeen geroepen, omdat hij van Duitsland een machtig en belangrijk land wilde maken.

Ook wilde hij dat Engeland en Frankrijk ruzie zouden krijgen, omdat Duitsland dan meer van Afrika zouden kunnen krijgen, want zij hadden het meeste in bezit.

In zo’n 20 jaar was heel Afrika bezet door Europa.

• België: Kongo
• Engeland: Zuiden en Oosten van Afrika
• Frankrijk: Noorden en Westen van Afrika
• Duitsland (Namibië en Kameroen)
• Italië (Libië)
• Portugal (Angola Mozambique) 
• Spanje (zuiden van Marokko

Deze verdeling had wel grote gevolgen voor Europa.

Ten eerste bestond Afrika vóór 1880 uit 10.000 stammen en in 1900 maar uit 40 landen. Van die 40 landen waren er 36 die een bestuur hadden onder leiding van een Europees land.

De rest was niet in het bezit van Europa.

Ten tweede gingen veel Europeanen grondstoffen uit Afrika halen, en werden zo heel veel Afrikanen werkloos.

Verder werd er ook geprobeerd om de Christelijke cultuur in Afrika te verspreiden, maar dit was tevergeefs.